คณะรัฐมนตรีมีมติอนุมัติตามมติคณะกรรมการกลั่นกรองเรื่องเสนอคณะรัฐมนตรี คณะที่ 2 ที่มีมติอนุมัติ
หลักการตามที่กระทรวงยุติธรรมเสนอร่างพระราชบัญญัติการสอบสวนคดีพิเศษ (ฉบับที่ ..) พ.ศ. ....  มีสาระสำคัญ
คือ  แก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติการสอบสวนคดีพิเศษ พ.ศ. 2547  เนื่องจากมีบทบัญญัติบางประการที่ไม่อาจนำ
มาบังคับใช้ในการดำเนินคดีพิเศษได้อย่างมีประสิทธิภาพ  เช่น  การกำหนดลักษณะคดีพิเศษยังไม่ครอบคลุมถึงคดี
ความผิดทางอาญาที่พนักงานฝ่ายปกครอง หรือตำรวจเป็นผู้เสียหาย  ผู้ต้องสงสัย  ผู้ถูกกล่าวหา   การไม่มีผู้ชี้ขาด
กรณีมีข้อโต้แย้งว่าคดีใดเป็นหรือไม่เป็นคดีพิเศษ และการที่พนักงานสอบสวนคดีพิเศษไม่สามารถสอบสวนคดีพิเศษ
ที่เจ้าหน้าที่ของรัฐซึ่งมิใช่ผู้ดำรงตำแหน่งทางการเมืองเป็นผู้กระทำผิดได้จนแล้วเสร็จ  เป็นต้น   และให้ส่งสำนักงาน
คณะกรรมการกฤษฎีกาตรวจพิจารณา  โดยรับประเด็นอภิปรายของคณะกรรมการกลั่นกรอง ฯ  และข้อสังเกตของ
ส่วนราชการที่เกี่ยวข้องไปประกอบการพิจารณาด้วย โดยในส่วนของคณะกรรมการกลั่นกรอง ฯ มีความเห็นในบาง
ประเด็นดังนี้  การกำหนดให้คดีความผิดทางอาญาที่มีพนักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจเป็นผู้เสียหาย  ผู้ต้องสงสัย
ผู้ถูกกล่าวหาหรือผู้ต้องหา เป็นคดีพิเศษตามร่างมาตรา 4 นั้น  กำหนดไว้ค่อนข้างกว้าง เพราะหากเกิดกรณีที่พนัก
งานฝ่ายปกครอง หรือตำรวจที่ตกเป็นผู้ต้องหาในคดีธรรมดา  เช่น  คดีลักทรัพย์ ก็อาจทำให้กลายเป็นคดีพิเศษไป
ด้วย   จึงเห็นควรกำหนดไว้ชัดเจน    ส่วนการกำหนดให้พนักงานคดีพิเศษมีอำนาจร้องขอเจ้าพนักงานอื่นของรัฐให้
ช่วยเหลือ  สนับสนุน  หรือเข้าร่วมในการปฏิบัติหน้าที่เกี่ยวกับคดีพิเศษตามร่างมาตรา 9 เป็นกรณีที่มีความจำเป็น
แต่การช่วยเหลือ สนับสนุนหรือเข้าร่วมดังกล่าวต้องมิให้เกิดความเสียหายแก่ภารกิจของหน่วยงานต้นสังกัด รวมทั้ง
จะต้องไม่ก่อให้เกิดความรับผิดแก่เจ้าพนักงานที่เข้าช่วยเหลือทั้งในทางแพ่งและทางอาญาด้วย    และการกำหนดให้
อธิบดีกรมสอบสวนคดีพิเศษมีอำนาจฟ้องคดีได้ นั้น มีทั้งข้อดีและข้อเสีย คือ อาจทำให้ระบบการสั่งฟ้องหรือไม่ฟ้อง
คดีแตกออกเป็นหลายระบบซึ่งอาจจะทำให้เกิดปัญหาการควบคุมในประสิทธิภาพของการสั่งฟ้องหรือไม่ฟ้องคดีได้
เป็นต้น   แล้วส่งให้คณะกรรมการประสานงานสภานิติบัญญัติแห่งชาติพิจารณา   ก่อนนำเสนอสภานิติบัญญัติแห่ง
ชาติพิจารณาต่อไป  และให้สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีการับความเห็นของกระทรวงกลาโหม และข้อสังเกตของ
คณะรัฐมนตรีไปพิจารณาเกี่ยวกับวาระการดำรงตำแหน่งของกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิตามร่างพระราชบัญญัติ ฯ ซึ่งมี
วาระการดำรงตำแหน่งคราวละ 2 ปี  และอาจได้รับแต่งตั้งอีกได้ อาจไม่สอดคล้องกับกฎหมายเดิมและกฎหมายอื่น
ที่จำกัดจำนวนวาระการดำรงตำแหน่งของกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิไว้   เพื่อมิให้เกิดปัญหาในส่วนที่เกี่ยวกับการแสวง
หาประโยชน์หรือใช้อิทธิพลใด ๆ จึงสมควรจำกัดวาระที่สามารถดำรงตำแหน่งไว้ให้ชัดเจน  และการให้อธิบดีเป็นผู้
ชี้ขาดกรณีมีการโต้แย้ง หรือสงสัยว่าการกระทำใดเป็นความผิดคดีพิเศษ   ควรพิจารณาว่าหากจะให้คณะกรรมการ
ทำหน้าที่ชี้ขาดกรณีดังกล่าวจะเหมาะสมหรือไม่  นอกจากนี้ ให้พิจารณาศึกษาและติดตามแนวทางประเด็นเกี่ยวกับ
อำนาจในการฟ้องคดีของหน่วยงานอื่น ๆ  เช่น  สำนักงานตำรวจแห่งชาติ  และบทบัญญัติเกี่ยวกับเรื่องนี้ในร่างรัฐ
ธรรมนูญฉบับใหม่ประกอบด้วย