คณะรัฐมนตรีมีมติรับทราบสรุปผลการวิจัยเรื่อง "การใช้ประโยชน์จากระบบรถไฟที่เชื่อมโยงประเทศเพื่อนบ้าน เพื่อให้ไทยเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจและการท่องเที่ยวของภูมิภาค" โดยมีสำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติร่วมกับสถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทยดำเนินการวิจัย และมีนายฉลองภพ สุสังกรกาญจน์ เป็นหัวหน้าโครงการ ตามที่รองนายกรัฐมนตรี (นายสุรพงษ์ โตวิจักษณ์ชัยกุล) ประธานสภาวิจัยแห่งชาติ เสนอ สรุปสาระสำคัญได้ ดังนี้
          ๑. วัตถุประสงค์ของการวิจัย เพื่อวิเคราะห์ประโยชน์จากการเชื่อมโยงระบบเศรษฐกิจผ่านระบบขนส่งระหว่างประเทศไทยกับประเทศเพื่อนบ้าน วิเคราะห์ศักยภาพของความต้องการในการเดินทางและขนส่งตามแนวเส้นทางรถไฟระหว่างประเทศ รวมทั้งเสนอแนะแนวนโยบายสำหรับประเทศไทยในการพัฒนาระบบขนส่งทางรถไฟที่เชื่อมโยงกับประเทศเพื่อนบ้าน
          ๒. ผลการวิจัย ได้แก่ โครงการก่อสร้างเส้นทางรถไฟเชื่อมโยงระหว่างประเทศจีนและประเทศในกลุ่มอนุภูมิภาคลุ่มแม่น้ำโขง ซึ่งหากดำเนินการแล้วเสร็จจะก่อให้เกิดการเคลื่อนที่ของคน สินค้า การบริการ และการลงทุนได้อย่างเสรี ด้านการค้าของไทยกับประเทศเพื่อนบ้านมีแนวโน้มที่สูงขึ้น โดยเฉพาะกับประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว ทางด้านด่านมุกดาหารและด่านหนองคาย ในขณะที่เส้นทางการขนส่งตามแนวเศรษฐกิจเหนือใต้นั้น ด่านที่มีความสำคัญคือด่านเชียงแสน สำหรับแนวทางการเชื่อมโยงการขนส่งทางรถไฟกับประเทศเพื่อนบ้าน แบ่งออกเป็น ๓ แนวทาง คือ เส้นทางการขนส่งสินค้าทางรถไฟกับประเทศเพื่อนบ้าน เส้นทางการขนส่งสินค้าทางรถไฟเชื่อมโยงทะเลฝั่งอันดามันและอ่าวไทย และเส้นทางการสร้างความเชื่อมโยงด้านการท่องเที่ยวทางรถไฟ 
          ๓. ข้อเสนอแนวนโยบายสำหรับประเทศไทยในการพัฒนาระบบขนส่งทางรถไฟที่เชื่อมโยงกับประเทศเพื่อนบ้าน ได้แก่ การพัฒนาการเชื่อมโยงโครงข่ายการขนส่งทางรถไฟระหว่างประเทศ การส่งเสริมให้มีการปรับเปลี่ยนมาใช้รูปแบบการขนส่งทางรถไฟเพิ่มมากขึ้น การพัฒนาย่านสถานีและยกระดับการเข้าถึงระบบการขนส่งทางรถไฟ การพัฒนาเทคโนโลยีด้านการรถไฟ (อุตสาหกรรมการขนส่งระบบราง) และอุตสาหกรรมเกี่ยวเนื่องในประเทศไทย และการปรับโครงสร้างกิจการรถไฟให้มีบริการที่มีประสิทธิภาพและเชื่อถือได้
          ๔. ผลกระทบที่คาดว่าจะเกิดขึ้น ด้านบวก ได้แก่ การลดลงของต้นทุนการขนส่งและระบบโลจิสติกส์ของประเทศไทยเนื่องจากการขนส่งระหว่างประเทศมีความสะดวกและประหยัดขึ้น การพัฒนาระบบรถไฟความเร็วสูงจะทำให้ประชาชนที่เดินทางระหว่างภาคมีทางเลือกมากกว่าการเดินทางโดยเครื่องบินหรือทางถนน และการพัฒนาเมืองจะมีการพัฒนาในรูปแบบที่สอดคล้องกับการเดินทางด้วยรถไฟมากยิ่งขึ้น สำหรับผลกระทบฯ ด้านลบ ได้แก่ การพัฒนาระบบรถไฟทั้งระบบรถไฟเชื่อมโยงระหว่างประเทศเพื่อนบ้านและระบบรถไฟความเร็วสูงจำเป็นต้องใช้เงินลงทุนสูง ซึ่งหากมีความคุ้มค่าทางการเงินต่ำเอกชนอาจจะไม่ลงทุน หรือรัฐบาลต้องให้การสนับสนุนการลงทุนจะเป็นภาระต่องบประมาณของประเทศได้ และการพัฒนาระบบรถไฟความเร็วสูงในบางเส้นทางอาจส่งผลกระทบต่อภาคการเดินทางทางอากาศบ้าง เนื่องจากระบบรถไฟความเร็วสูงเป็นคู่แข่งโดยตรงกับการเดินทางทางอากาศ