คณะรัฐมนตรีมีมติรับทราบความเห็นและข้อเสนอแนะของสภาที่ปรึกษาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ เรื่อง การมุ่งเน้นอัตลักษณ์พื้นถิ่นอย่างสร้างสรรค์ เพื่อเพิ่มขีดความสามารถการแข่งขันด้านอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวของไทย” ตามที่สำนักงานสภาที่ปรึกษาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติเสนอ รวมทั้งรับทราบความเห็น ผลการพิจารณา และผลการดำเนินการของกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬาร่วมกับกระทรวงการต่างประเทศ กระทรวงเทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร กระทรวงพาณิชย์ กระทรวงมหาดไทย กระทรวงวัฒนธรรม กระทรวงศึกษาธิการ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ สำนักงานเสริมสร้างเอกลักษณ์ของชาติ สมาคมธุรกิจท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย สภาอุตสาหกรรมแห่งประเทศไทย หอการค้าและสภาหอการค้าแห่งประเทศไทย และสภาที่ปรึกษาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ โดยความเห็นและข้อเสนอแนะของสภาที่ปรึกษาฯ สรุปได้ ดังนี้
               ๑. การค้นหา กำหนดอัตลักษณ์ การทำให้เป็นที่ประจักษ์ และการรักษาอัตลักษณ์พื้นถิ่นให้คงอยู่สืบไป ได้แก่
                   ๑.๑ กำหนดองค์ประกอบการในการค้นหาอัตลักษณ์พื้นถิ่นและกระบวนการที่ต้องดำเนินการให้มีความชัดเจน โดยร่วมค้นหาโดยเน้นบทบาทความร่วมมืออย่างมีส่วนร่วมจากในพื้นที่เป็นหลัก ร่วมกันกำหนดประเด็นหลักของอัตลักษณ์พื้นถิ่นนั้น ๆ ทั้งพื้นที่ เพื่อให้เป็นเป้าหมายหลักเดียวกัน ร่วมกันกำหนดแผน กิจกรรม งบประมาณ และผู้รับผิดชอบ โดยใช้ความร่วมมือจาก ๕ ภาคีในพื้นที่ และร่วมกันชำระอัตลักษณ์ และขึ้นทะเบียน
                   ๑.๒ ระบุอัตลักษณ์ในด้านต่าง ๆ ของแต่ละพื้นที่ให้ชัดเจน โดยอัตลักษณ์พื้นฐานที่ต้องระบุและกำหนดให้เป็นอัตลักษณ์ประจำท้องถิ่นตน อาจจะถูกค้นหามาจาก ๕ หมวดย่อย เช่น อัตลักษณด้านภูมิประเทศ ภูมิอากาศ สถานภาพทางธรรมชาติ อัตลักษณ์ด้านประวัติศาสตร์ ศิลปะ วัฒนธรรม ประเพณี ความเชื่อ ตำนาน การละเล่น ดนตรี อัตลักษณ์ด้านโบราณสถาน โบราณวัตถุ และสถาปัตยกรรม อัตลักษณ์ด้านภูมิปัญญาท้องถิ่นและสิ่งประดิษฐ์ และอัตลักษณ์ด้านวิถีความเป็นอยู่ การใช้ชีวิต การแต่งกาย การใช้ภาษา วิธีคิด การตกแต่งบ้านและลักษณะรูปแบบที่พักอาศัย เป็นต้น
                   ๑.๓ การรักษา สืบทอดอัตลักษณ์พื้นที่ถิ่นให้คงอยู่สืบไป โดยการแบ่งกลุ่มระดับในการพัฒนาอัตลักษณ์ให้ชัดเจนเพื่อกำหนดแผน รูปแบบในการพัฒนา ผู้รับผิดชอบ และงบประมาณ การให้บทบาทผู้ที่เกี่ยวข้องทั้ง ๕ ภาคีร่วมมือกันสืบทอดอัตลักษณ์พื้นที่ถิ่น การสร้างจิตสำนึก ความภูมิใจ โดยปลูกฝังความรู้ ความน่าชื่นชม น่าประทับใจ เกี่ยวกับประวัติศาสตร์ อัตลักษณ์พื้นถิ่นในชุมชนทุกกลุ่มคนทุกเพศทุกวัยในพื้นที่ การกำหนดเนื้อหาและความสำคัญของอัตลักษณ์พื้นถิ่นของพื้นที่ที่ตนเองอาศัยอยู่ลงในหลักสูตรการศึกษา การสร้างบทบาทผู้สืบทอดอัตลักษณ์พื้นถิ่นให้แก่กลุ่มบุคคลต่าง ๆ ในชุมชน การจัดระดับผู้ประกอบการที่ให้ความสำคัญต่อการรักษาอัตลักษณ์พื้นถิ่น การสร้างชื่อให้เป็นที่รู้จักและจดจำ (Branding) รวมทั้งการจัดทำฐานข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์และแผนที่อัตลักษณ์ไทยในพื้นถิ่นต่าง ๆ 
               ๒. การใช้อัตลักษณ์พื้นถิ่นเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยว ได้แก่ การส่งเสริมการสร้างผลิตภัณฑ์สินค้า ของที่ระลึกเกี่ยวกับอัตลักษณ์พื้นที่ที่มีลักษณะต่อยอด มีความคิดสร้างสรรค์ (Creative) การจัดแบ่งกลุ่มพื้นที่ (Zoning) เพื่อแสดงหรือสื่อถึงอัตลักษณ์พื้นถิ่นให้ชัดเจน การสร้างความต่อเนื่องของกิจกรรมส่งเสริมอัตลักษณ์ให้สม่ำเสมอทุกปี โดยภาครัฐให้การสนับสนุนงบประมาณแก่ท้องถิ่นในการสร้างกิจกรรมอันเป็นอัตลักษณ์พื้นถิ่นที่ได้ขึ้นทะเบียนรับรองแล้ว การสร้างคุณค่ามาตรฐานอัตลักษณ์พื้นถิ่นสู่คุณค่าอัตลักษณ์ระดับมาตรฐานสากล การสร้างพันธมิตรและเชื่อมโยงเครือข่ายความร่วมือระหว่างทั้งภาครัฐ ภาคเอกชน และภาคประชาชน ทั้งในด้านธุรกิจ การค้าการลงทุน และสาธารณประโยชน์แก่สังคมหรือชุมชน รวมทั้งการมุ่งเน้นใช้อัตลักษณ์พื้นถิ่นเพื่อเพิ่มขีดความสามารถการแข่งขันด้านการท่องเที่ยวในเวทีนานาชาติ