คณะรัฐมนตรีมีมติ
               ๑. เห็นชอบร่างพระราชบัญญัติการคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง พ.ศ. .... ที่สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกาตรวจพิจารณาแล้ว ตามที่กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์เสนอ และให้ส่งคณะกรรมการประสานงานสภาผู้แทนราษฎรพิจารณา ก่อนเสนอสภาผู้แทนราษฎรพิจารณาต่อไป โดยร่างพระราชบัญญัติฯ มีสาระสำคัญ ดังนี้
                   ๑.๑   กำหนดให้มีคณะกรรมการคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง และกำหนดอำนาจหน้าที่ กำหนดวาระการดำรงตำแหน่ง การพ้นจากตำแหน่งของกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิ
                   ๑.๒   กำหนดให้สำนักงานส่งเสริมสวัสดิภาพและพิทักษ์เด็ก เยาวชน ผู้ด้อยโอกาส และผู้สูงอายุ รับผิดชอบงานธุรการ งานประชุม และกิจการต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับงานของคณะกรรมการและคณะอนุกรรมการ
                   ๑.๓   กำหนดให้การจัดตั้งสถานคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งต้องเสนอต่อคณะกรรมการคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งพิจารณาประกาศจัดตั้ง และกำหนดเขตพื้นที่ที่ให้การคุ้มครอง
                   ๑.๔   กำหนดอำนาจหน้าที่สถานคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง
                   ๑.๕   กำหนดให้มีการสนับสนุนให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น องค์กรสาธารณประโยชน์ องค์กรสวัสดิการชุมชน องค์กรภาคเอกชนอื่น สถาบันศาสนา หรือกลุ่มคนไร้ที่พึ่ง ดำเนินการในลักษณะเดียวกับสถานคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งหรือมีส่วนร่วมในการให้การคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง
                   ๑.๖   กำหนดให้สถานคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งอาจจัดให้มีศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง และกำหนดอำนาจหน้าที่ของศูนย์ดังกล่าว โดยให้สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัด ศูนย์พัฒนาสังคมประจำจังหวัด หรือส่วนราชการอื่นที่กำหนดเป็นศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง
                   ๑.๗   กำหนดให้คนไร้ที่พึ่งมีสิทธิขอรับการคุ้มครองจากสถานคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งหรือศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง และให้สถานคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งหรือศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่งให้การคุ้มครองคนไร้ที่พึ่ง
                   ๑.๘   กำหนดให้สถานคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งหรือศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่งให้ความช่วยเหลือเท่าที่จำเป็นในเบื้องต้น แล้วจัดส่งคนไร้ที่พึ่งผู้นั้นไปยังหน่วยงานที่รับผิดชอบตามกฎหมาย
                   ๑.๙   กำหนดให้คนไร้ที่พึ่งต้องจัดทำข้อตกลงเข้าร่วมการอบรมเพื่อฟื้นฟูสภาพร่างกายและจิตใจ การประกอบอาชีพและทำงาน
                   ๑.๑๐ กำหนดบทเฉพาะกาลให้สถานสงเคราะห์ในสังกัดกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ที่ทำหน้าที่ให้การคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งอยู่ในวันที่พระราชบัญญัตินี้ใช้บังคับ เป็นสถานคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งชั่วคราวเพื่อดำเนินการตามพระราชบัญญัตินี้
               ๒. ให้รัฐมนตรีว่าการกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์รับไปดำเนินการแปรญัตติตามข้อสังเกตของกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ในชั้นกรรมาธิการของสภาผู้แทนราษฎรต่อไป เกี่ยวกับบทนิยาม “คนไร้ที่พึ่ง” ในร่างมาตรา ๓ ควรหมายความรวมถึง “คนเร่ร่อน จรจัด” เพื่อให้เกิดความชัดเจนยิ่งขึ้น และร่างมาตรา ๑๙ ควรเพิ่มเติมบทบัญญัติเกี่ยวกับการรองรับให้สถานคุ้มครองคนไร้ที่พึ่งหรือศูนย์คุ้มครองคนไร้ที่พึ่งซึ่งไม่สมัครใจในการขอใช้สิทธิตามร่างพระราชบัญญัตินี้ เพื่อรองรับการเปิดประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนซึ่งอาจมีการหลั่งไหลของคนไร้ที่พึ่งจากประเทศอื่นเข้ามาในประเทศไทย