คณะรัฐมนตรีมีมติ
               ๑. อนุมัติร่างกฎ ก.พ. ว่าด้วยการสั่งให้ข้าราชการพลเรือนสามัญออกจากราชการกรณีเจ็บป่วยไม่อาจปฏิบัติหน้าที่ราชการของตนได้โดยสม่ำเสมอ พ.ศ. .... ตามที่สำนักงาน ก.พ. เสนอ และให้ดำเนินการต่อไปได้ โดยร่างกฎ ก.พ.ฯ มีสาระสำคัญ ดังนี้
                   ๑.๑ กำหนดให้ผู้บังคับบัญชาซึ่งมีอำนาจสั่งบรรจุมีอำนาจพิจารณาดำเนินการให้ข้าราชการพลเรือนสามัญออกจากราชการเพื่อรับบำเหน็จบำนาญเหตุทดแทนกรณีเจ็บป่วยไม่อาจปฏิบัติหน้าที่ราชการของตนได้โดยสม่ำเสมอ กรณีปรากฏว่ามีวันลาป่วยรวมกัน ๑ ปีงบประมาณ เกิน ๑๒๐ วันทำการ หรือมีวันลาป่วยรวมกันเกิน ๖๐ วันทำการในแต่ละปีงบประมาณติดต่อกัน ๒ ปีงบประมาณ ทั้งนี้ ไม่รวมกรณีเจ็บป่วยเพราะเหตุปฏิบัติราชการในหน้าที่ และกรณีต้องเข้าบำบัดรักษาทางสุขภาพจิตตามกฎหมายว่าด้วยสุขภาพจิต โดยมีเวลารวมกันเกิน ๑๒๐ วัน
                   ๑.๒ กำหนดให้ผู้บังคับบัญชาส่งตัวผู้นั้นไปรับการตรวจจากสถานพยาบาลของรัฐ เพื่อนำผลการตรวจและความเห็นของแพทย์มาประกอบการพิจารณา กรณีเห็นว่าผู้นั้นต้องลาป่วยต่อไปอีกจนไม่อาจปฏิบัติหน้าที่ได้ ให้ผู้นั้นออกจากราชการเพื่อรับบำเหน็จบำนาญเหตุทดแทน หรือเห็นควรให้พักรักษาตัวต่อไปอีก แต่ต้องไม่เกิน ๖๐ วันทำการ และเมื่อครบกำหนดให้ผู้นั้นไปรับการตรวจจากสถานพยาบาลของรัฐอีกครั้งหนึ่ง ถ้าผู้นั้นยังต้องรักษาตัวต่อไปอีกให้สั่งให้ผู้นั้นออกจากราชการเพื่อรับบำเหน็จบำนาญเหตุทดแทน
                   ๑.๓ กำหนดให้ผู้บังคับบัญชามีอำนาจสั่งให้ส่งตัวผู้ที่มีความผิดปกติทางจิตที่น่าจะก่อให้เกิดอันตรายต่อชีวิตและทรัพย์สินของผู้อื่นเข้ารับการตรวจวินิจฉัยและประเมินอาการ กรณีที่สถานพยาบาลของรัฐเห็นว่าผู้นั้นต้องเข้ารับการบำบัดรักษาเป็นเวลาเกิน ๑๒๐ วัน ให้สั่งให้ผู้นั้นออกจากราชการเพื่อรับบำเหน็จบำนาญเหตุทดแทน
               ๒. ให้สำนักงาน ก.พ. รับความเห็นของสำนักงานปลัดสำนักนายกรัฐมนตรีเกี่ยวกับการกำหนดระยะเวลารวมกันเกิน ๑๒๐ วัน ตามร่างข้อ ๓ (๒) มิได้มีการกำหนดระยะเวลาเข้ารับการบำบัดรักษาใน ๑ ปีงบประมาณ หรือในแต่ละปีงบประมาณติดต่อกันเกิน ๒ ปี เช่นอย่างที่กำหนดไว้ในร่างข้อ ๓ (๑) จึงอาจจะเป็นปัญหาในการตีความภายหลังได้ และร่างข้อ ๔ ที่กำหนดให้ผู้บังคับบัญชาส่งข้าราชการพลเรือนผู้ลาป่วยไปรับการตรวจจากสถานพยาบาลของรัฐ อาจเป็นการกระทำอันกระทบสิทธิและเสรีภาพที่ขัดต่อบทบัญญัติตามรัฐธรรมนูญ มาตรา ๒๙ และมาตรา ๓๒ เนื่องจากพระราชบัญญัติระเบียบข้าราชการพลเรือน พ.ศ. ๒๕๕๑ มิได้มีบทบัญญัติใดให้อำนาจผู้บังคับบัญชาซึ่งมีอำนาจสั่งบรรจุตามมาตรา ๕๗ ส่งตัวผู้นั้นไปรับการตรวจจากสถานพยาบาลของรัฐได้ ไปพิจารณาดำเนินการ