คณะรัฐมนตรีมีมติรับทราบความเห็นและข้อเสนอแนะของสภาที่ปรึกษาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ เรื่อง “แนวทางการแก้ไขปัญหาวิกฤติยางพาราอย่างครบวงจร” ตามที่สำนักงานสภาที่ปรึกษาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติเสนอ รวมทั้งรับทราบความเห็น ผลการพิจารณา และผลการดำเนินการของกระทรวงเกษตรและสหกรณ์เกี่ยวกับความเห็นและข้อเสนอแนะของสภาที่ปรึกษาฯ ตามที่กระทรวงเกษตรและสหกรณ์เสนอ โดยความเห็นและข้อเสนอแนะของสภาที่ปรึกษาฯ สรุปได้ ดังนี้
               ๑. ด้านนโยบาย
                   ๑.๑ สนับสนุนร่างพระราชบัญญัติการยางแห่งประเทศไทย พ.ศ. .... ที่คณะกรรมการยางแห่งประเทศไทยเป็นผู้กำหนดนโยบาย ยุทธศาสตร์ และทิศทางการพัฒนายางพาราของประเทศ
                   ๑.๒ กำหนดให้ยางพาราเป็นวาระแห่งชาติโดยให้ผู้ปฏิบัติตระหนักถึงความสำคัญของยางพาราในฐานะตัวจักรสำคัญในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจไทย
                   ๑.๓ กำหนดนโยบายเชิงกลยุทธ์ให้มีการแปรรูปยางดิบเป็นผลิตภัณฑ์ยางเพื่อส่งออกและใช้ภายในประเทศให้ได้ร้อยละ ๒๐ ภายในปี พ.ศ. ๒๕๕๕
                   ๑.๔ จัดตั้งกองทุนรักษาราคายางเพื่อรักษาเสถียรภาพและพยุงราคาในช่วงราคายางตกต่ำ โดยส่งเสริมและสนับสนุนให้องค์กรของเกษตรกรชาวสวนยางที่มีโรงงานแปรรูปเป็นของตนเองรับผิดชอบเก็บสะสมยางพาราซึ่งสามารถเก็บรักษาไว้ได้เมื่อราคายางตกต่ำ
                   ๑.๕ สนับสนุนเงินออมให้เกษตรกรชาวสวนยาง โดยผ่านระบบเงินสงเคราะห์ (CESS) ในอัตราก้าวหน้าและรัฐจะต้องสมทบอีกครึ่งหนึ่ง (รูปแบบการจัดเก็บคล้ายกับกองทุนประกันสังคม)
                   ๑.๖ สนับสนุนให้เกษตรกรปลูกยางพันธุ์ดีหลายสายพันธุ์ในพื้นที่เหมาะสม และให้ปลูกไม้ยืนต้นเสริมในสวนยางเพื่อช่วยเพิ่มพื้นที่ป่าไม้ของประเทศและเป็นรายได้พิเศษแก่ชาวสวนยางหรือพืชผลจากไม้ยืนต้น และสนับสนุนให้เกษตรกรบางส่วนทำสวนผสมผสานปลูกไม้หลาย ๆ ชนิดแบบป่ายางแทนที่เป็นสวนยาง
                   ๑.๗ สนับสนุนให้เกิดการรวมตัวของชาวสวนยางขนาดเล็กเป็นสถาบันเกษตรกรในรูปแบบวิสาหกิจชุมชน กลุ่มเกษตรกร สมาคมชาวสวนยาง หรือสหกรณ์การเกษตรครบวงจรแบบพึ่งตนเอง
               ๒. ด้านมาตรการ
                   ๒.๑ มาตรการระยะสั้น (ประมาณ ๓ เดือน - ๑ ปี) เพื่อรักษาระดับราคาและแก้ปัญหาคนตกงาน อาทิ
                         ๒.๑.๑ ลดอุปทานหรือปริมาณการเสนอขายยางพาราโดยประกันราคาผ่านกองทุนรักษาราคายาง เพื่อเก็บสะสมยางพาราในช่วงราคาตกต่ำ
                         ๒.๑.๒ ให้มีการแปรรูปยางดิบเป็นผลิตภัณฑ์ยางเพื่อสร้างมูลค่าเพิ่ม
                         ๒.๑.๓ ส่งเสริมและสนับสนุนให้สถาบันเกษตรกรแปรรูปผลิตภัณฑ์ยาง
                         ๒.๑.๔ สนับสนุนให้เกษตรกรพัฒนาความรู้และรู้จักใช้เทคโนโลยี
                         ๒.๑.๕ ให้สถาบันวิจัยยางทำการศึกษาวิจัยเพื่อเพิ่มมูลค่ายาง
                         ๒.๑.๖ ส่งเสริมและสนับสนุนการแปรรูปผลิตภัณฑ์ยางขั้นต้น โดยใช้เทคโนโลยีขั้นพื้นฐาน
                         ๒.๑.๗ ฝึกอบรมคนว่างงานจากภาคอุตสาหกรรมที่ประสงค์จะทำอาชีพกรีดยางและอบรมแรงงานกรีดยางที่ไร้ฝีมือขึ้นทดแทนแรงงานต่างชาติ พร้อมทั้งออกใบรับรองให้
                    ๒.๒ มาตรการระยะปานกลาง (ประมาณ ๑ - ๓ ปี) เพื่อพัฒนายางพันธุ์ดี สร้างแรงงานกรีดยางที่มีฝีมือ สนับสนุนใช้ปุ๋ยอินทรีย์ อาทิ
                         ๒.๒.๑ สนับสนุนการวิจัย พัฒนายางพันธุ์ดี โดยคำนึงถึงภูมิประเทศที่แตกต่างกันให้แก่เกษตรกรที่สามารถผลิตน้ำยางได้มากและมีลำต้นใหญ่เมื่อขายไม้ยางก็จะได้ราคาสูง
                         ๒.๒.๒ ให้เกษตรกรใช้ปุ๋นอินทรีย์ทดแทนการใช้ปุ๋ยเคมี
                         ๒.๒.๓ สนับสนุนการปลูกป่ายางตามแนวเศรษฐกิจพอเพียง โดยมีการปลูกต้นยางผสมผสานกับพืชผักไม้ผลหลาย ๆ ชนิด และเลี้ยงสัตว์
                         ๒.๒.๔ สนับสนุนให้มีการใช้ผลิตภัณฑ์ไม้ยางแปรรูปให้มากขึ้น
                         ๒.๒.๕ พัฒนาและส่งเสริมความยั่งยืนในการจัดทำผลิตภัณฑ์จากยางพารา โดยการสร้างมาตรฐานของโรงงานให้มีความปลอดภัย มีสภาพแวดล้อมที่ดี พร้อมทั้งวางระบบการบริหาร การจัดการด้านการตลาดให้สามารถรองรับผลิตภัณฑ์แปรรูปจากยางพารา
                   ๒.๓ มาตรการระยะยาว (ประมาณ ๕ ปี) สนับสนุนการจัดตั้งการประกันสังคมชาวสวนยางเป็นการเฉพาะ และสนับสนุนการจัดตั้งสถาบันเกษตรกรให้เข้มแข็งและให้ใช้เงินสงเคราะห์ (CESS) อาทิ
                         ๒.๓.๑ สนับสนุนการประกันสังคมให้แก่เกษตรกรชาวสวนยางเป็นการเฉพาะโดยใช้มาตรการสนับสนุนเงินออมแบบประกันสังคมโดยเก็บเงินสงเคราะห์ (CESS) ในอัตราก้าวหน้า ตามปริมาณที่ขายยาง เข้ากองทุนรักษาเสถียรภาพราคาและกองทุนการออม
                         ๒.๓.๒ ให้มีการจัดตั้งมหาวิทยาลัยการยาง
                         ๒.๓.๓ สร้างบุคลากรด้านการแปรรูปยางหรือเทคโนโลยีการผลิตผลิตภัณฑ์ยางเพื่อป้อนโรงงานอุตสาหกรรมผลิตภัณฑ์ยางให้เพียงพอ
                         ๒.๓.๔ สนับสนุนให้มีการจัดตั้งสถาบันเกษตรกรตั้งแต่ระดับหมู่บ้านจนถึงระดับชาติ
                         ๒.๓.๕ เร่งเผยแพร่ ถ่ายทอดเทคโนโลยีของชุมชนในการจัดทำโรงงานเพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มให้กับผลิตภัณฑ์ยางพารา
                         ๒.๓.๖ สนับสนุนภาคเอกชนเสริมความรู้และเทคโนโลยีกับอุดหนุนปัจจัยการผลิตที่จำเป็นต่อการบำรุงรักษาสวนยาง
                         ๒.๓.๗ จัดทำยุทธศาสตร์พัฒนายางพาราไทยให้สำเร็จเป็นรูปธรรมเพื่อใช้เป็นแผนแม่บทในการกำหนดทิศทางการพัฒนายางพาราของประเทศ