คณะรัฐมนตรีมีมติ ดังนี้

๑. อนุมัติหลักการร่างพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัว (ฉบับที่ ..) พ.ศ. .... มีสาระสำคัญเป็นการแก้ไขเพิ่มเติมพระราชบัญญัติคุ้มครองผู้ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัว พ.ศ. ๒๕๕๐ โดยปรับปรุงหลักเกณฑ์และระยะเวลาการร้องทุกข์การออกคำสั่งกำหนดมาตรการหรือวิธีการบรรเทาทุกข์ให้แก่ผู้ถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัว การดำเนินคดีกับผู้กระทำความผิด และการดำเนินการในชั้นศาล รวมทั้งกำหนดมาตรการเพิ่มเติมเพื่อคุ้มครองสวัสดิภาพผู้ที่จะถูกกระทำด้วยความรุนแรงในครอบครัวและป้องกันการกระทำความผิดซ้ำ ตามที่กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์เสนอ และให้ส่งสำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกาตรวจพิจารณาเป็นเรื่องด่วน

โดยให้รับความเห็นของกระทรวงมหาดไทย สำนักงานตำรวจแห่งชาติ สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ และสำนักงานอัยการสูงสุดไปประกอบการพิจารณาด้วย แล้วส่งให้คณะกรรมการประสานงานสภาผู้แทนราษฎรพิจารณา ก่อนเสนอสภาผู้แทนราษฎรต่อไป เช่น

สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ เห็นควรกำหนดคำนิยาม คำว่า “ผู้บริหารท้องถิ่น” “พนักงานเจ้าหน้าที่” และ “พนักงานสอบสวน” ให้ชัดเจน และครอบคลุมถึงกำนัน ผู้ใหญ่บ้าน เพื่อไม่ให้เกิดปัญหาการตีความในทางปฏิบัติ

สำนักงานอัยการสูงสุด เห็นควรกำหนดนิยามลักษณะความผิดคุกคามทางเพศไว้ชัดเจนต่างหาก หรือหากมีการระบุบัญญัติการคุกคามทางเพศไว้แล้วในกฎหมายอื่น ร่างกฎหมายนี้ก็ควรบัญญัติอ้างอิงไว้ด้วย และนิยามดังกล่าวควรให้มีขอบข่ายไปถึงการกระทำที่อาจถึงแก่ชีวิตด้วย

๒. รับทราบแผนในการจัดทำกฎหมายลำดับรอง กรอบระยะเวลา และกรอบสาระสำคัญของกฎหมายลำดับรองที่ต้องออกตามร่างพระราชบัญญัติดังกล่าว ตามที่กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์เสนอ

๓. ให้กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์รับความเห็นของสำนักงานตำรวจแห่งชาติและสำนักงานอัยการสูงสุดไปพิจารณาดำเนินการต่อไปด้วย ดังนี้

สำนักงานตำรวจแห่งชาติ เห็นควรต้องพิจารณาอย่างรอบคอบในหลายประเด็น เนื่องจากปัจจุบัน (ตุลาคม ๒๕๖๗) ได้มีกฎหมายหลายฉบับซึ่งมีลักษณะพิเศษไม่ได้เป็นกฎหมายสบัญญัติ หรือ วิธีสบัญญัติ อย่างชัดเจน กฎหมายที่มีโทษทางอาญามีลักษณะประนีประนอมและคำนึงถึงความปลอดภัยของผู้เสียหาย และไม่ได้ลงโทษทางอาญากับผู้ต้องหาเฉกเช่น กฎหมายที่มีโทษทางอาญาเดิม มุ่งเน้นการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของผู้ต้องหา และวางแนวทางในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของมนุษย์มากกว่า ดังนั้น ในการพิจารณาปรับปรุงเปลี่ยนแปลงกฎหมายก็ไม่สามารถนำเอากฎหมายฉบับเดียวมาเปลี่ยนแปลงแนวทางปฏิบัติทางอาญาได้ จึงต้องพิจารณาอย่างรอบคอบในทุกด้าน เป็นต้น

สำนักงานอัยการสูงสุด เห็นว่าในนิยามความรุนแรงในครอบครัว ควรให้มีขอบข่ายไปถึงการกระทำที่อาจถึงแก่ชีวิตด้วย และในร่างมาตรา ๓ (๔) บุคคลที่ต้องพึ่งพาอาศัยและอยู่ในครอบครัวเดียวกันถูกกระทำความรุนแรงนั้นอาจเป็นความรุนแรงที่กระทำต่อการดำรงชีวิตหรือเศรษฐกิจ เช่น การงดจ่ายเงินสำหรับค่าใช้จ่ายอันจำเป็นเพื่อการดำรงชีวิต