คณะรัฐมนตรีมีมติ ดังนี้

          ๑. อนุมัติการขอผ่อนผันการใช้ประโยชน์พื้นที่ลุ่มน้ำชั้นที่ ๑ เอ เพื่อต่ออายุประทานบัตรทำเหมืองแร่ ตามคำขอต่ออายุประทานบัตร ที่ ๗/๒๕๕๗ (ประทานบัตรที่ ๒๘๐๓๔/๑๕๗๒๓) ของบริษัท ซีวิลเอนจีเนียริง จำกัด ที่จังหวัดสระบุรี ตามมติคณะรัฐมนตรีเมื่อวันที่ ๑๕ พฤษภาคม ๒๕๓๓ วันที่ ๒๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๓๘ และ ๖ กุมภาพันธ์ ๒๕๔๔ ตามที่กระทรวงอุตสาหกรรมเสนอ และให้กระทรวงอุตสาหกรรม กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องรับความเห็นของกระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ กระทรวงคมนาคม กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม กระทรวงมหาดไทย กระทรวงสาธารณสุข สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ และฝ่ายเลขานุการคณะกรรมการนโยบายบริหารจัดการแร่แห่งชาติ เช่น (๑) ผู้รับอนุญาตต้องดูแล รักษา และปลูกต้นไม้ในพื้นที่ที่ได้รับอนุญาตให้ทำหมืองแร่และบริเวณใกล้เคียง เพื่อเพิ่มพื้นที่ป่าไม่น้อยกว่าร้อยละ ๕๐ ของพื้นที่ทั้งหมดที่ได้รับอนุญาต (๒) คณะรัฐมนตรีสามารถผ่อนผันการใช้พื้นที่ดังกล่าวได้ หากข้อเท็จจริงปรากฏว่า พื้นที่ดังกล่าวเป็นพื้นที่ที่แผนแม่บทการบริหารจัดการแร่กำหนดให้เป็นเขตแหล่งแร่เพื่อการทำเหมืองแร่ และคณะรัฐมนตรีพิจารณาแล้วเห็นว่า การดำเนินการดังกล่าวมีความคุ้มค่าในทางเศรษฐกิจและสอดคล้องกับนโยบายและยุทธศาสตร์ที่กำหนดไว้ในแผนแม่บทการบริหารจัดการแร่ และ (๓) กระทรวงอุตสาหกรรมควรดำเนินการรวบรวมและวิเคราะห์ข้อมูลด้านอุปทานและความต้องการใช้แร่ในภาพรวมและแร่ชนิดต่าง ๆ รวมทั้งหน่วยงานที่เกี่ยวข้องควรศึกษาเพื่อประเมินสถานการณ์ปัจจุบันของพื้นที่ป่าต้นน้ำของประเทศไทยให้ชัดเจน และควรพิจารณาตรากฎหมายเพื่อคุ้มครองพื้นที่ป่าต้นน้ำต่อไป เป็นต้น ไปพิจารณาดำเนินการในส่วนที่เกี่ยวข้องต่อไป รวมทั้งให้กระทรวงอุตสาหกรรมกำกับติดตามการดำเนินการของผู้ได้รับประทานบัตรให้ถูกต้อง เป็นไปตามขั้นตอนของกฎหมาย ระเบียบ หลักเกณฑ์ และมติคณะรัฐมนตรีที่เกี่ยวข้องอย่างเคร่งครัด และให้กระทรวงอุตสาหกรรมรายงานผลการกำกับติดตามฯ ให้คณะรัฐมนตรีทราบทุก ๓ ปี ตลอดอายุประทานบัตรด้วย

          ๒. ให้กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมเป็นหน่วยงานหลักร่วมกับสำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ กระทรวงอุตสาหกรรม กระทรวงสาธารณสุข และหน่วยงานที่เกี่ยวข้องพิจารณาทบทวนหลักเกณฑ์การประเมินความคุ้มค่าทางเศรษฐกิจและสังคมต่อท้องถิ่นและประเทศของการผ่อนผันให้ใช้ประโยชน์พื้นที่ลุ่มน้ำชั้นที่ ๑ เอ เปรียบเทียบกับมูลค่าความเสียหายจากผลกระทบสิ่งแวดล้อมและความหลากหลายทางชีวภาพที่อาจเกิดขึ้น ให้เหมาะสมและเป็นปัจจุบันมากยิ่งขึ้น